Son Yaş Günü (6/2/1998)
Söz ve müzik: Gökalp Baykal
Bir yıl daha geldi geçti
Neler kaldı aklıda
Sevinçler, hüzünler bile
Unutuldu aslında
Som altından kalpler bile
Taş kesilmiş karşında
Paylaşılmaz yalnızlıklar
Gün aşırı odanda
Bir düşün neler geçti başından
Bu amansız kentin sokaklarında
Yürürken hırçın ve terk edilmiş
Bir an durup soluklansan
Dostlarımı arasan
Bu telaştan bir kurtulsan
Hatta bu kentten bile
Bir derenin şırıltısı
Çan çiçeği karşısı
Bir ormanın ürpertisi
Tüter burnunda şimdi
Bir düşün nasıl düşler görürdün
Kendini yeniden keşfederdin
Belki bu son yaş günün